"Matematik mi? Allah muhafaza!"
Geçenlerde sınıfta sordum: “Matematikle aran nasıl?” Bir tanesi gayet ciddi bir ifadeyle elini kaldırdı, gözlerinde hafif bir korku: “Hocam, aramıza mesafe koyduk. Sosyal mesafe değil, bayağı uzaklaştırma kararı var.”
Anlıyorum… Çünkü matematik, bazı öğrenciler için sadece bir ders değil; bir korku filmi. Başrol: X. Sürekli kayıp. Yan rollerde Y ve Z; onlar da hiçbir zaman bir işe yaramaz ama nedense hep soruların içindedirler.
Ama dürüst olalım: Matematik sadece işlem değil, bir yaşam biçimi. Sabah alarm çaldığında kaç dakika daha uyuyabilirim diye düşünmek? Matematik. Kantinci abla “3,25tl varsa ver, ben sana düz 5 tl vereyim.” dediğinde kafadan işlem yapmaya çalışmak Matematik.
Yine de, neden korkuyoruz bu dersten? Belki de problem çözerken kendi problemlerimizle yüzleşiyoruz. Bir öğrenci “Hocam, bu soruda beynim yandı” dedi. Yardım ettim. Cevap çıktı. "Ya bumuymuş gerçekten!" Dedim ki: “Senin beynin yanmamış, sadece matematikle inatlaşmış.”
Unutmayalım: Matematik bize sabretmeyi, düşünmeyi, hata yapmaktan korkmamayı öğretir. Yani aslında matematik, bizi hayata hazırlıyor ama spoiler vermeden!
Hayatta bazı şeyler logaritma kadar karmaşık, bazen ise bir toplama işlemi kadar basit olabilir. Ama her ikisinde de doğru sonucu bulmak için önce işlemi anlamak gerekir.
Sonuç olarak, matematikten kaçmak yerine onunla barışmayı deneyelim. Çünkü matematik bize her zaman bir şey öğretir — bazen sonuçları, bazen sabrı, bazen de yanlış yapmanın doğal olduğunu. Sonuç? X yine kayıp, Y yine gereksiz, Z yine kendini önemli sanıyor.
Matematik Öğretmeni