MAZİDEN GELEN SESLER
"Eskidendi o eskidendi…"dediğimiz o günler var ya hasret çektiğimiz kokusunu aradığımız o duygular, sokak sokak dolaşıp kaldırımlarda bir eşyamızı düşürmüşçesine aradığımız naiflik…İşte o naiflik, yalnızca o dönemin şarkılarında bir eser olarak kalmış bize.
Gerçek sevginin kelama döküldüğü o dizeler şahsımda gıpta uyandırıyor. Keşke diyorum, keşke o şarkıların dizelerinde bir virgül olsam ya da 90’lara gitsem orada yaşasam, Unkapanı’na insem ilk kayıt kasetlerinden alsam…
“Benzemez kimse sana, tavrına hayran olayım.” der Müzeyyen Senar, “Günler günlerin ardından seni unutmak mecburiyetindeyim, seni sevmeler cumhuriyetinde…” der MFÖ,“Cahildim dünyanın rengine kandım, hayale aldandım boşuna yandım. “ der Neşet Ertaş.
Ruhuma işleyen bu dizeleri mırıldanırken, rüyadan uyanır gibi günümüz gerçekleri yüzeme sert bir yel gibi esti. Buz kesildim, üşüdüm…Kulaklarıma dönemin yeni şarkıları doldu. İçinde ne sevgi ne aşk ne de saygı vardı. Cinsiyetçi söylemler, hakaretler içeriyordu…Sanki yüzlerce basamak aşağı düşmüştü,sözlerin ve söylenenlerin değeri…Sevdiğinin yüzüne bakmaya bile kıyamadığını ifade eden eski şarkılardan bu güne nasıl gelmiştik biz? Anlayamadığım, ruhumu üşüten şey bu basamak düşüşüydü.
12/D Sınıfı